Ali er-rıza

Ali er-Rıza

Müslümanlığın Türkler arasında yayılmasında Peygamberimiz’in (s.a.v.) soyundan gelen bazı şahsiyetlerin de rolü olmuştur. Bunlardan biri olan Ali er-Rıza, Şiilikte çok önem verilen ve masum olduğuna inanılan on iki imamın sekizincisidir. Asıl adı Ali b. Musa b. Cafer’dir. Onun, 765 veya 768 yılında dünyaya geldiği, 818 senesinde de vefat ettiği belirtilmektedir. Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) soyundan gelmektedir ve on iki imamdan yedincisi olan İmam Musa Kâzım’ın oğludur.

İyi huylu, alçak gönüllü ve cömert bir insan olan Ali er-Rıza, az yer, az uyurdu. İlim ve ibadete çok zaman ayırırdı. Kendisine sorulan sorulara ayetlerle cevap verir, Allah’ın (c.c.) ayetleri üzerinde düşünülmesi gerektiğini söylerdi. Kur’an okumaya önem verirdi. Onun, Kur’an-ı Kerim’i kısa sürede hatmettiği belirtilmektedir. Özellikle fıkıh ve tıp alanındaki bilgisiyle ön plana çıkan Ali er-Rıza’nın başlıca eserleri Müsned, Sahifetü’r-Rıza, Fıkhu’rRıza, Risale fî Zehebiyye fî Usûli’t- Tıb’d

Emevilerin baskısından kurtulmak amacıyla Ehl-i Beyt’ten olan bazı kişiler Türk illerine göç edip buralara yerleşmişlerdir. Bu insanlar gerek yaşantılarıyla gerekse söylemleriyle çevresindekilere İslam dinini sevdirmişlerdir. Yüce dinimizin insanlığa hayat veren prensiplerini halka açıklayıp öğretmişlerdir. Böylece Türkler arasında İslam’ın yayılmasına katkıda bulunmuşlardır